အသိဉာဏ္ႀကီးေလ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ႏွိမ့္ခ်ေလ
=============================
ဧကေစၥာ ပန ကုလပုေတၱာ ယထာ ယထာ ဉာေတာ ေဟာတိ
ယသႆီ၊ တထာ တထာ ဖလဘရိေတာ ဝိယ သာလိ သု႒ဳတရံ ၾသနမတိ။
(ဝီမံသက၊ မူလပံ-႒)
အသိဉာဏ္ႀကီးတဲ႔ အမ်ိဳးေကာင္းသားမ်ားဟာ အသိ
ဉာဏ္ႀကီးလာေလ,ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေလ မိမိကုိယ္ကုိ
ပုိၿပီးႏွိမ္ခ်ေလျဖစ္တယ္။
စပါးပင္ေတြ ၾကည့္ပါလား၊ အသီးမရွိတဲ႔ စပါးပင္က
ေထာင္ေထာင္ေထာင္ေထာင္နဲ႔၊ အသီးအႏွံျပည့္ေနတဲ့
စပါးပင္ေတြက်ေတာ့ ေအာက္ကုိ ၫြတ္ကုိင္းေနတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ ဦးဇင္းေတြ ကုိရင္ေတြ စာေမးပြဲေတြ ေအာင္လာ
တဲ႔အခါ ေထာင္လႊားတတ္တယ္၊ အမွန္က စာေမးပြဲေတြ
ေအာင္ျမင္ေလ အသိဉာဏ္ရင့္က်က္လာေလမုိ႔ အသီး
အႏွံျပည့္ေနတဲ႔ စပါးပင္လုိ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ပုိၿပီးေတာ့ ႏိွမ့္
ခ် ေျပာဆုိေနထုိင္ရမယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ တပည့္သာဝကေတြထဲမွာ အရွင္သာရိ
ပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ႀကီးဟာ ပညာဉာဏ္အႀကီးဆုံးပဲ၊
မေထရ္ျမတ္ႀကီးက-
တဒဟုပဗၺဇိေတာ သေႏၲာ၊ ဇာတိယာ သတၱဝႆိေကာ။
ေသာပိ မံ အႏုသာေသယ်၊ သမၸဋိစၧာမိ မတၱေက။
(ခု၊ ၁၁။၃၈၂။)
''ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္သာ ရွိေသးတဲ႔ ရွင္သာမေဏငယ္ေလး က (မသင့္ေတာ္တာေတြ႕လုိ႔)ဆုံးမလာရင္လဲ ဦးထိပ္ပန္ ဆင္ လက္ခံ နာယူပါ့မယ္''တဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလဲ။
ဝိနည္းအ႒ကထာမွာလလဲ ''ေယသံ ေယသံ ဟိ ပညာ
မဟတီ၊ ေတသံ ေတသံ ဘဂဝတိ ေပမဥၥ ဂါရေဝါ စ
မဟာ ေဟာတိ'' = သူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ အသိ
ဉာဏ္ရင့္က်က္လာေလ ဘုရားရွင္အေပၚမွာ ျမတ္ႏုိးမႈ
ေလးစားမႈ ႀကီးမားလာေလျဖစ္တယ္။-လို႔ မိန္႔ဆိုထား
တယ္။ (ဝိ၊႒၊၂။၂၂ဝ။)
ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးဇင္းတုိ႔ ကုိရင္တုိ႔လဲ စာေပေတြကတဆင့္
အသိဉာဏ္ ရင့္က်က္သူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္။
အသိဉာဏ္ရင့္က်က္လာတာနဲ႔အမွ် ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အထူးႏွိမ့္ခ် ေျပာဆုိေနထိုင္တတ္ၾကရမယ္၊ ဒါမွ ပညာရွိ
သူေတာ္ေကာင္း ပီသမယ္။
_____________
No comments:
Post a Comment