ရက္တိုတို တဲ့လား
--------------------------------------
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါကတည္းက
တရားထူးလိုခ်င္သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
ႏွစ္ေပါင္းသံုးေလးဆယ္ မအိပ္မေန ၾကိဳးစားျပီး
မွ တရားထူးရ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္
ေပါဠိလ မေထရ္ၾကီးတို ့ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္
ေလာက္ ေက်ာမခင္း ေျခမေဆးပဲကို အားထုတ္
ခဲ့ၾကရတာ အဲဒီလိုမေထရ္ၾကီးေတြလည္းအမ်ား
ၾကီးရွိပါတယ္
ခု မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာလည္း လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဆိုရင္ အုန္းသီးကို
ေခါင္းအံုးျပီးအိပ္ခဲ့တယ္ ျပဳတ္က်လိုက္ နိ ုးလိုက္
တားမွတ္လိုက္နဲ ့ သကၤန္းမွာ သန္းေတြ ၾကမ္းပိုး
ေတြရွိတာေတာင္ မဖယ္ရွားခဲ့ဘူးတဲ့ အၾကာၾကီး
အိပ္ေပ်ာ္ရင္တရားမွတ္ခ်ိန္နည္းမွာစိုးလို ့တဲ့
တရားျပ စာခ် က်မ္းျပဳစု ျပီး အလုပ္ေတြမအား
မလပ္ၾကားထဲကေတာင္ တရားထူးရဖို ့ အဲဒီေလာက္ထိ လံု ့လဝိရိယစိုက္ျပီး ရွာေဖြခဲ့ရတာပါ
မိုးညွင္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဆိုရင္လည္း
ဆယ္ႏွစ္တိတိစကားမေျပာပဲနဲ ့ကို တရားကို
ၾကိဳးစားပမ္းစား ရွာေဖြခဲ့ရလို ့တရားထူးရခဲ့ၾကတာပ့
ဗုဒၶကလည္း
ခ်စ္သားတို ့ အျမတ္စားနိဗၺါန္ကို အည့ံစား လံု ့လ
ဝိရိယနဲ ့ ေရာက္ရိုးထံုးစံမရွိဘူးလို ့မိန္ ့ခဲ့ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္တို ့တေတြက ေလာကီမွာေန
ေလာကီအလုပ္ေတြအတြက္နဲ ့အခ်ိန္ကုန္
တရားစာတိုေပစေလးေတြေလာက္သာဖတ္
တေန ့တနာရီေတာင္အားထုတ္နိ ုင္ေအာင္
အခ်ိန္မေပးနိ ုင္ၾကပဲနဲ ့
မဂ္ ဖိုလ္ ကို ရက္တိုတို ဆိုျပီး
နိဗၺါန္ကို လိုခ်င္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့
မတန္မရာေတာင္းတတ္တဲ့လူစာရင္းမွာမ်ား
ပါေနမလားမသိဘူးေနာ္
ေပးဆပ္မႈ႕ထက္ လိုခ်င္မႈ႕က ပိုမ်ားေနရင္ေတာ့
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရာားၾကီးေျပာသလို
အေတာင္းအရမ္းထူတာ ဘာမ်ိဳးလဲ သိတယ္မလား ဆိုသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနမလားပဲ
တကယ္ပဲနိဗၺါန္လိုခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့
ထိုက္သင့္တဲ့ ဇြဲ လံု ့လ ဝိရိယ ေတာ့
ထုတ္သင့္တယ္လို ့ ယူဆမိပါေၾကာင္း
ေစတနာေကာင္းေကာင္္းနဲ ့
ထပ္ေလာင္းသတိေပးပါရေစ
ဦးျမင့္ခိုင္
No comments:
Post a Comment