ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္း သမိုင္း

ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္း သမိုင္း
~~~~~~~<><>~~~~~~
မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ေ႐ႊအင္ပင္
ေက်ာင္းတိုက္မွာ ပထမေ႐ႊအင္ပင္၊
ဒုတိယ ေ႐ႊအင္ပင္၊တတိယ
ေ႐ႊအင္ပင္ ဟူ၍ ေက်ာင္းတိုက္ (၃)ခု
ရွိေလသည္။
ထိုေက်ာင္းတိုက္ (၃ )ခုတြင္ ဒုတိယ ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္းတိုက္အား
ႏိုင္ငံတကာမွ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ား၊
ျမန္မာျပည္တြင္းမွ ဘုရားဖူးမ်ား၊
ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ လက္ရာ အႏုပညာေလ့လာ လိုက္စားၾက
သူမ်ားက ဒုတိယ ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္း တိုက္ရွိ ေရွးေဟာင္းလက္ရာ
သက္သားေက်ာင္းႀကီးကို အထူး
စိတ္ဝင္တစား လာေရာက္၍ ေလ့လာတတ္ ၾကသည္။  ဒုတိယ ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္းတိုက္သည္
မႏၲေလးၿမိဳ႕ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္
၈၉-လမ္း၊၃၇+၃၈ လမ္းၾကားတြင္
တည္ရွိ၍ေနေပသည္။
       ဒုတိယေ႐ႊအင္ပင္ ေရွးေဟာင္း
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသည္ သစ္သား
ပန္းပုလက္ရာ ပန္းခက္ ပန္းၫြန္႔
ပန္းႏြယ္ ရုပ္လုံးႂကြေသာ အထူး
လက္ရာေျမာက္ျခင္း စသည္တို႔ျဖင့္
ရႈျမင္သူ ဧည့္သည္အေပါင္းကို
ဖမ္းစားႏိုင္စြမ္းရွိေပသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကမ႓ာႏိုင္ငံ အသီးသီးက စိတ္ဝင္တစား
လာေရာက္ေလ့လာ ၾကည့္ရႈၿပီး အံၾသရေပေသာ ေရွးအႏုပညာ
လက္ရာမ်ား ရွိသလို ေခတ္အႏုပညာ လက္ရာမ်ားလည္း မ်ားစြာရွိပါသည္။
ေ႐ႊအင္ပင္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏
သစ္သား ပန္းပုအႏုပညာ
လက္ရာမ်ားကို အထက္ျမန္မာျပည္ေရာက္ ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္တိုင္းလိုက
ေျမပုံၾကည့္၍ လာေရာက္ ေလ့လာၾကသည္။ျမန္မာႏိုင္ငံသူ၊
ႏိုင္ငံသား ရဟန္းရွင္လူမ်ား
အေနျဖင့္လည္း ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေကာင္းလွပါသည္။
     အမ်ားအားျဖင့္ ေ႐ႊအင္ပင္
ေရွးေဟာင္းေက်ာင္းႀကီး၏ အႏုပညာ လက္ရာႏွင့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္း
ဒီဇိုင္းလက္ရာမ်ားကိုသာ ေလ့လာတတ္ၾကၿပီး ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏ သမိုင္းကို သိၾကသူ စိတ္ဝင္စားၾကသူက
အနည္းငယ္မ်ွသာ ရွိတတ္ၾကသည္။
    ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္းေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းသြားၾကေသာ အလွဴရွင္ အလွဴ႕အမတို႔၏ ကမၺည္းေက်ာက္စာ မရွိျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ျခင္ ျဖစ္ေပမည္။ ေ႐ႊအင္ပင္ ေက်ာင္းေဆာက္ လုပ္ လွဴဒါန္းသူ အလွဴရွင္ အလွဴ႕အမတို႔၏ သမိုင္းေက်ာက္စာ
မွတ္တမ္းမ်ားက ေ႐ႊင္အင္ေက်ာင္းႏွင့္
ခပ္လွမ္းလွမ္း ေက်ာင္း၏ ေျမာက္ဘက္ ပဲပုတ္တန္းရပ္ကြက္
ေတာင္ကုန္းအရပ္ ေနအိမ္ႀကိဳ ေနအိမ္ၾကားတြင္ ရွိ၍ေနေပသည္။
ပဲပုတ္တန္းရပ္ကြက္မွ ေရွးမွီ ေနာက္မွီ အသက္ႀကီးႀကီး အဘိုးအို
တစ္ေယာက္ ေျပာျပခ်က္အရ
ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္းအနီးဝန္းက်င္ရွိ
ပဲပုတ္တန္းရပ္ကြက္ေလးသည္ ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္ အလွဴရွင္ အလူ႔အမတို႔၏ ဥယ်ာဥ္ေျမ
ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ေ႐ႊအင္ပင္းေက်ာင္းႀကီး၏ ေက်ာင္ဒကာမွာ သူေဌးႀကီး ဦးစက္႐ႊင္
ျဖစ္ေပသည္။
     ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္တကာ
ျဖစ္လာမည့္ ဦးစက္႐ႊင္သည္
တရုတ္ျပည္ ယူနန္နယ္ ထိမ္ရင့္ေခၚ
မိုးျမင္းၿမိဳ႕ႀကီး၏ စီရင္စု ယိေလာ႐ြာ
ခ်စ္ျမဳပ္ဇာတိျဖစ္ေလသည္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၁၀ခုႏွစ္၊
ကဆုန္လဆန္း ၆-ရက္၊စေနေန႔တြင္
ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ၁၂၂၁-ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္ပန္းေသးလူမ်ိဳးတို႔ ပုန္ကန္ထႂကြ ေသာင္းက်န္းၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ
ဗန္ေမာ္ၿမိဳ႕သို႔ အဘ၊ဘေထြးမ်ားႏွင့္ အတူတကြ ၇-ႏွစ္သားအ႐ြယ္
ကပင္လ်င္ ေနထိုင္ခဲ့သည္။
ေမာင္စက္႐ႊင္သည္ ငယ္ငယ္
႐ြယ္႐ြယ္ျဖင့္ပင္ အဘ၊ဘေထြးတို႔ႏွင့္
ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ျခင္း အတတ္ပညာကို ေလ့လာ လိုက္စားၿပီး
အတူတကြ စီးပြားေရး ကူးသန္း
ေရာင္းဝယ္ကာ ေနၾကသည္။
        ၁၂၂၈-ခုႏွစ္တြင္ အဘႏွင့္
ဘေထြး တို႔သည္ ကြယ္လြန္ အနိစၥ ေရာက္သြားၾကသည္။
ယင္းအခ်ိန္းတြင္ေမာင္စက္႐ႊင္သည္ (၁၄)ႏွစ္အ႐ြယ္သို႔ ေရာက္၍
ေနေပၿပီ။ ေမာင္စက္႐ႊင္သည္
မိမိ ကိုယ္တိုင္လည္း အဘ၏
အေမြဥစၥာ အလုပ္အကိုင္တို႔ကို
တတ္သိနားလည္ ကြၽမ္းက်င္သည့္
အေလ်ာက္ အလုပ္ကိစၥ
မွန္သမ်ွတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ လုပ္ကိုင္ေလသည္။
       ေမာင္စက္႐ႊင္သည္
ဗန္ေမာ္ၿမိဳ႕တြင္သာ အေရာင္းအဝယ္ ျပဳလုပ္ေနျခင္းမဟုတ္ေတာ့ဘဲ
မႏၲေလး ရတနာပုံ ေ႐ႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးသို႔တက္ကာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္
လုပ္ကိုင္လာေလသည္။
ေမာင္စက္႐ႊင္သည္ အလုပ္ႀကိဳးစား ျပဳလုပ္သည့္အေလ်ာက္ စီးပြားေရး ဥစၥာဓန ေ႐ႊေငြ ရတနာမ်ားမွာလည္း
ေပါမ်ားျပည့္စုံ ႂကြယ္ဝလာေလသည္။
   ၁၂၃၅-ခုႏွစ္တြင္ ပုဂံမင္းတရားႀကီး
ဘုရားလက္ထက္ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕စား
ေတာင္ေဆာင္ေတာ္ မိဖုရား၏
ေမာင္ေတာ္ ေမာင္ႀကီး၏ သမီး မဘြား
ဆိုသူႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ေလသည္။
သကၠရာဇ္ ၁၂၄၁-ခု ႏွစ္တြင္ ရတနာပုံ ၿမိဳ႕တည္ နန္းတည္
ပဥၥမ သဂၤါယနာတင္ မဟာေလာက မာရဇိန္ ေစတီေတာ္ ဒါယကာ
မင္းတရားႀကီးဘုရား လက္ထက္ေတာ္မွသည္ သားေတာ္
မာန္ေအာင္ရတနာ ေစတီေတာ္ ဒါယကာ စေနမင္းတရား၊ဒုတိယ ေနဝန္းထြန္းေတာက္ပေသာ
လက္ထက္ေတာ္တိုင္ေအာင္ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားေသာ သတိုးမင္းႀကီး မဟာမင္းထင္ စည္သူဟူေသာ အမတ္ႀကီးသည္ ဦးစက္႐ႊင္၏ အႀကံဉာဏ္ႏွင့္ လုံ႔လ ဝီရိယကို သိသျဖင့္ သီေပါဘုရင္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးရာ အလြန္ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ျဖစ္ေတာ္မူ၍ ဦးစက္႐ႊင္အား
ေက်ာက္စိမ္းအလုပ္၊ၾကက္ေပါင္းေစး အလုပ္မ်ားကို အခြန္ေတာ္
ထမ္းေဆာင္၍ ေကာင္းမြန္းစြာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေစ ဟူေသာ အမိန္႔ေတာ္ျမတ္ ခန္႔အပ္ေတာ္မူခံရသည္။ ၁၂၄၇-ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္ အစိုးရမင္းလက္ထက္တြင္
မိုးေကာင္းၿမိဳ႕ပိုင္ ကလုံေခၚေသာ အရပ္တြင္ ခိုင္ခန္႔ ေကာင္းမြန္ေသာ သစ္စစ္ႀကီးတည္ေထာင္ ဖြင့္လွစ္၍
ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ျခင္းကိစၥ ျပဳလုပ္ျပန္ပါသည္။
၁၂၅၁-ခုႏွစ္တြင္ သူေဌးႀကီးဦးစက္႐ႊင္
သူေဌးကေတာ္ ေဒၚဘြားတို႔သည္
ရင္၌ျဖစ္ၾကေသာ သားသုံးေယာက္တို႔ကို ရွစ္ပါးပရိကၡရာ စုံစုံလင္လင္ျဖင့္
သာသနာ႔ေဘာင္ သြတ္သြင္း၍ သာသနာ႔အေမြခံယူကာ သာသနာ႔ဒါယကာ၊ သာသနာ႔ဒါယ္ိကာမ အျဖစ္ကို ခံယူခဲ့သည္။
      ၁၂၅၇-ခုႏွစ္တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ ေဒးဝန္းအရပ္တြင္ တည္ရွိေသာ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုကို အဘိုးအခေပး၍
ဝယ္ယူကာ အရာမ္တိုက္တာျပဳလ်က္
ေ႐ႊအင္ပင္ ေက်ာင္းႀကီးႏွင့္တကြ
ဇရပ္ သိမ္ တန္းေဆာင္းတို႔ကို ေဆာက္လုပ္ၿပီး တိပိဋကဓရ
ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္း မူလပထမ
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးဇဝနဓဇကို
ေက်ာင္းသို႔ပင့္၍ ကိုးကြယ္ခဲ့သည္။
       ၁၂၆၁-ခုႏွစ္တြင္ သမီးျဖစ္ေသာ မယ္ရွင္ကို နားသျခင္းမဂၤလာႏွင့္
တကြ ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္း၊ သိမ္ ၊ဇရပ္
တို႔ကို ခမ္းခမ္းနားနားျပဳလုပ္၍
ေရစက္ခ်ကာ လွဴဒါန္းခဲ့သည္။
၁၂၆၉-ခုႏွစ္တြင္ ဆံေတာ္ရွင္ဘုရား
ကိန္းဝပ္ စံပယ္ေတာ္မူရာ ျပည့္ၿမိဳ႕
႐ြာဘဲ ေခၚ ရန္ပယ္ရပ္၌ ျမဝတီစက္ႀကီးကို အဘိုးအခ ေပးဝယ္၍ သားျဖစ္သူ ေမာင္အန္ကို ဆန္စပါး စသည္တို႔ကို အေရာင္းအဝယ္ျပဳလုပ္ကာ ေရာင္ခ်ေစခဲ့သည္။
၁၂၇၈-ခုႏွစ္၊တေပါင္းလဆုတ္ ၅-ရက္တနလၤာေန႔တြင္ ေ႐ႊအင္ပင္
ေက်ာင္းဒကာ သူေဌးႀကီးဦးစက္႐ႊင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္၍ ၁၂၁၇-ခုႏွစ္ျပာသိုလ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၅-ရက္၊အဂၤါေန႔ဖြားျမင္ေသာ ေဒၚဘြားသည္လည္း
၁၂၈၈-ခုႏွစ္
တပိုတြဲလျပည့္ေက်ာ္ ၁၂-ရက္ တနလၤာေန႔ အေရာက္တြင္
ေက်ာင္းဒကာမႀကီး ေဒၚဘြား
ဘဝတပါး ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္ခဲ့ ျပန္ပါသည္ ။ ေ႐ႊအင္ပင္
ေက်ာင္းဒကာ သူေဌးႀကီး ဦးစက္႐ႊင္ႏွင့္ ေ႐ႊအင္ပင္ ေက်ာင္းဒကာမ သူေဌးကေတာ္ ေဒၚဘြားတို႔၏ အုတ္ဂူမ်ားကို သူတို႔ပိုဆိုင္ေသာ
ေဒးဝန္းအရပ္ ဥယ်ာဥ္ထဲတြင္
ျပဳလုပ္၍ ေ႐ႊအင္ပင္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏ သမိုင္းအခ်က္လက္ႏွင့္တကြ
သမိုင္းတင္ ကမၺည္းေရးထိုးခဲ့သည္။
ယခုအခါ ေက်ာင္းဒကာႏွင့္
ေက်ာင္းဒကာမတို႔၏ ဥယ်ာဥ္သည္ အိုးအိမ္းတိုက္တာမ်ား ေဆာက္လုပ္၍ လူမ်ားေနထိုင္ၾကသည့္အတြက္
အိမ္ႀကိဳအိမ္ၾကား တိုက္ႀကိဳတိုက္ၾကားမ်ားတြင္ အုတ္ဂူမ်ားႏွင့္တကြ သမိုင္းေက်ာက္စာမ်ားမွာ ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါး ျဖစ္၍ေနေပသည္။
သမိုင္းရွိၿပီး သမိုင္းမသိက ေမးသူရွိလာလို႔ မေျပာတတ္
မေျဖတတ္လ်ွင္ အ အလို႔ ေျပာခံရေပမည္။ သမိုင္းအရွိကို
သမိုင္းသိဖို႔အတြက္ တစ္ကယ္ေတာ့ ေ႐ႊအင္ပင္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏ သမိုင္းကမၺည္းေက်ာက္စာသည္ လူအမ်ားသိရွိ ေလ့လာရေအာင္ ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္းတိုက္ထဲတြင္ အသစ္ျပဳလုပ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ထားရွိသင့္ေသာ အရာျဖစ္ေပသည္။
ေ႐ႊအင္ပင္ေက်ာင္း သမိုင္းေရးသား ရာတြင္  စာေရးသူအေနျဖင့္ ေျပာမွားဆိုမွား ရွိ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊စာေရး
သားျခင္း အမွားအယြင္း ရွိခဲ့ေသာ္
လည္းေကာင္း စာဖတ္သူ
ပရိသတ္ မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္း
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအေနျဖင့္ နားလည္း
ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ အထူးပဲ ေမတၲာရပ္ခံ ေတာင္းပန္ အပ္ပါသည္။
   စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း မႏၲေလးၿမိဳ႕သို႔
ဘုရားဖူးေရာက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊
အလည္အပတ္ေရာက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္သည့္အခ်ိန္အခါမွာ တစ္ေခါက္တစ္ခါမ်ား အေရာက္သြားလို႔
ခမ္းနားထယ္ဝါၿပီး ရႈခ်င္ဖြယ္ရာ
အႏုပညာလက္ရာေျမာက္လွေသာ ေ႐ႊအင္ပင္ေရွးေဟာင္းေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ေလ့လာၾကည့္ရႈၾကဖို႔ရန္လည္းအထူးပဲတိုက္တြန္း
အပ္ပါသည္။