စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသၾကီး ကန္႕ဘလူခရိုင္ ကန္႕ဘလူျမိဳ႕နယ္
ဂုဏ္ယူစြာေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ဘဝျဖစ္စဥ္ အက်ဥ္း
***********************************************
ဆရာေတာ္ကို သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၄၈၅ ခုႏွွစ္ေျမာက္ ေကာဇာသ
ကၠရာဇ္ ၁၃၀၃ ခုႏွစ္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔ ညဥ့္(၁)နာရီ
တနလၤာမွအကူး အဂၤါအဦး အခ်ိန္တြင္
ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းစစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသၾကီး
ကန္႕ဘလူခရုိင္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္
ေသာကၠံေက်းရြာအုပ္စု အပါအဝင္ မင္းကုန္းေက်းရြာတြင္
ေနထိုင္ၾကေသာ ဦးဘစံ ေဒၚေမ တို႔မွဖြားျမင္ေသာ
သားသမီးငါးေယာက္မွ အငယ္ဆုံး အတိဇာတသား
လွရတနာျဖစ္သည္။ နာမည္မွည့္သည့္အခါတြင္ ေမာင္ညိမ္းေမာင္
ဟု မိဘမ်ားက မွည့္ေခၚခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ေလာင္း
လ်ာကို ပဋိသေႏၶတည္သည့္ညက မယ္ေတာ္ႀကီး
ေဒၚေမ အိမ္မက္ျမင္မက္ခဲ့သည္။ ပိတ္ျဖဴစင္ၾကယ္
ဝတ္ဆင္ထားေသာ သူေတာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ အိမ္
သို႔ေရာက္လာၿပီး သူထမ္းယူလာေသာအ႐ိုးအိုး(ဘုန္း
ႀကီးပ်ံပြဲတြင္ မီးသၿဂိဳလ္ၿပီး လက္က်န္အ႐ိုးမ်ား ထည့္
ထားသည့္အိုး)ကို လာေရာက္ေပးအပ္ရာ မယ္ေတာ္
ႀကီးေဒၚေမသည္ ဘုမသိဘမသိရာမွပင္ ဟုတ္ကဲ့ -
ဟုတ္ကဲ့ ဆိုကာအျမတ္တႏိုး ယူထားလိုက္မိ၏။ ထို
အိမ္မက္ကား ဆရာေတာ္က္ို ပဋိသေႏၶ
တည္ခ်ိန္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ အတိတ္ဘဝက ရဟန္းျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ပ်ံလြန္
ေတာ္မူေသာအခါတြင္ အစြဲဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဦးဘစံ
ေဒၚေမတို႔၏ သားျဖစ္ခဲ့ရ၏။ ယင္းတို႔ကား ေဒၚေမ၏
ေျပာျပခ်က္ႏွင့္ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာ ကေလးဘဝ
ေျပာတတ္ခါစတြင္ ျပန္ေျပာျပခ်က္မ်ားက အတိတ္
ႏွင့္ပစၥဳပၸန္ စြဲခ်က္သန္ပုံ ဥပါဒါန္မ်ား ထင္း႐ွားေလ
ေတာ့၏။ ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာသည္ အတိတ္ဘ
ဝကလည္း ဤမင္းကုန္းရြာ၌ပင္ လူ႔ဘဝက္ိုေရာက္ခဲ့
ရေလသည္။ အတိတ္ဘဝရဲ႕မိဘ ညီအကိုေမာင္ႏွ
မ်ားမွာ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္ မင္းကုန္းေက်းရြာေန ဦး
ဖိုးရိွန္ ေဒၚဖက္ဖူး တို႔တြင္ သားသမီးငါးေယာက္
ထြန္းကားခဲ့သည္။ ဦးခ်မ္းၿငိမ္း ေဒၚသိန္းခင္ ဦးဘစံ
ဦးဘေမာင္ ဦးဉာဏ္ေက်ာ္ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုငါး
ေယာက္တို႔တြင္ အငယ္ဆုံး ေမာင္ဉာဏ္ေက်ာ္သည္
အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္ေလလ်ွင္ ႐ွင္သာမေဏ
ဝတ္ခဲ့သည္။ အသက္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ေသာအခါတြင္
ရဟန္းအျဖစ္သို႔ခံယူခဲ့သည္။ ဘြဲ႕အမည္မွာ အ႐ွင္
ေဥယ်ျဖစ္သည္။ ႐ွင္ရဟန္းဘဝျဖင့္ ပရိယတၱိစာေပ
မ်ား သင္ၾကားသည့္ၾကားမွပင္ ပဋိပတၱိလုပ္ငန္းစဥ္
မ်ားလည္း ေဆာင္ခဲ့သည္။ အ႐ွင္ေဥယ်သည္ မင္း
ကုန္းရြာ ေတာရေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသုံးေနထိုင္
စဥ္ ရဟန္းဝါ တစ္ဝါအရတြင္ ေက်ာက္ေရာဂါျဖင့္
ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ရေလသည္။ အ႐ွင္ေဥယ်သည္
ေက်ာက္ေရာဂါျဖင့္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူရာ၌ ဘဝစုတိစိတ္
ကို ဓမၼျဖင့္မပိတ္ႏိုင္ဘဲ ဥပါဒါန္စိတ္ျဖင့္ တတိယအ
ကိုႀကီးျဖစ္သူ ဦးဘစံကို ခ်စ္ခင္စြဲလန္းျခင္းေၾကာင့္
ဦးဘစံ ေဒၚေမတို႔ထံတြင္ ပဋိသေႏၶေနခဲ့ရသည္။
ေက်းဇူး႐ွင္ မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္သည္ ရ
ဟန္းျဖစ္စ တစ္ဝါရၿပီးသည့္ကာလမွစ၍ ႏွစ္ေပါင္း
သုံးဆယ္ေက်ာ္တိုင္ ျမန္မာျပည္ အရပ္ရပ္
တို႔၌ တစ္ပါးတည္း ေတာရပ္မွီလ်က္ ဧကစာရီ အက်င့္ကို
ဇြဲသန္သန္ ဒုကၡခံလ်က္က ေၾကာင္းရင္းက်ိဳးဆက္
ေက်းဇူးခ်ိတ္ဆက္ခဲ့ဘူးေသာ တပည့္ ဒါယကာ ဒါယိကာ
မ သာဝကတို႔အား သာသနာျပဳခဲ့သည္မွာ ဆယ္စု
ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။
ဝီရေတေဇာ.ကန္႕ဘလူ (ဝီရမ်ိဳးဆတ္သစ္အဖြဲ႕)
အထက္ျမန္မာျပည္
22.6.2016-pm.1:10.မိနစ္
No comments:
Post a Comment