"သာသည့္ေျမသို႔ "
အလွထူးပါဘိ
ျမဖူးျပာအငုံနဲ႔
လႊာရုံမွာ ညႇာစုံက်င္းေရာ့ထင့္
ျဖဴဝင္းေငြမွဳန္လႊာတုိ႔
ေလယူရာ ရနံ႔ညႇင္း
သင္းပ်ံ ႔ခဲ့ သူျခံမွာ..................
ငါ့ျခံံၾကည့္ျပန္ေတာ့
မခ်ိပူေပြျပာခဲ့
ေျမျပာမွာ ေနဇာမတင့္နိုင္ဘု
ၾကည္စရာ နီဝါေတြလည္းမပြင့္ေလေတာ့
စိမ္းရင့္ေရာင္ ႏြယ္ခ်ံဳဖုတ္ေတြက
ရွုပ္ေထြးကာ လိမ္ေခြယွက္
အားပ်က္စရာ........................
သူ႔စခန္း
သာဆန္းရဂုံသြင္မုိ႔
ငါလွမ္းကာခုိဝင္လုိ႔
ျပာေငြစင္ ႀကဳိင္ပ်ံရွားပါတဲ့
ပြင့္ငုုံဆင္ ပင္ေတြြၾကားမွလ
ေလွ်ာက္သြားကာ ေပ်ာ္လုိလွပါဘိ
ျမေရာင္စုိ သည္ေျမခင္းရယ္နဲ႔
ညႇင္းေလခုိ သစ္ညဳိရိပ္မွာျဖင့္
ေလ်ာင္းအိပ္လုိ႔ တစ္ကုိယ္သာ
ရႊင္ပါခ်င့္ စိတ္ထဲ...................
သုိ႔လည္းေလ
မသင့္ေလ်ာ္ေပဘု
ငါ့ျခံေျမ ဥယ်ာဥ္နန္းဟာလည္း
လွေလသည္ သာစခန္းေပေပါ့
စိတ္ပန္းကုိ သည္လုိေျဖလုိ႔
က်က္သေရ တက္ေနဝင့္ေအာင္လ
ငါ့ျခံေျမ အေျချမင့္ခ်င္ငဲ့
သူ႔ေျမမွာ ျဖဴျပာပြြင့္ရင္ျဖင့္
ငါ့ေျမမွာ နီဝါတင့္ရမေပါ့
အခြင့္အခါေမွ်ာ္လုိ႔
ဥယ်ာဥ္ေတာ္ သာယာေရးကုိလ
ရွုျမင္ေမွ်ာ္ ခါခါေတြးပါလုိ႔
မေႏွးပင္ အားအင္ထုတ္လုိ႔ရယ္
ေပါင္းႏွဳတ္ဖုိ ့ ခဲ................
ေငြတာရီ
No comments:
Post a Comment