အဘိဓမၼာ (၇)က်မ္း

အဘိဓမၼာ (၇)က်မ္း
၁။ ဓမၼသဂၤဏီ (Classification of States) ၂။ ၀ိဘင္း(Book of Analysis) ၃။ ဓာတုကထာ (Book of Discourse on Elements) ၄။ ပုဂၢလပညတ္ (Book of Classification of Individuals) ၅။ ကထာ၀တၳဳ (Book on Points of Controversy) ၆။ ယမိုက္ (Book of Pairs) ၇။ ပ႒ာန္း(Book of Conditionl Relations) အဆိုပါ (၇)က်မ္းကို မသင္ၾကားမီ သင္ၾကားရာတြင္ လြယ္ကူေစရန္အတြက္အရွင္အႏုရုဒၶါမေထရ္ ေရးသားျပဳစုခဲ့သ ည့္ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ (သၿဂိဳဟ္) ကို အရင္သင္ရေပသည္။ လက္သန္းအရြယ္အစားရိွသည့္ က်မ္းျဖစ္သည့္အတြက္ လက္သန္းအ႒ကထာဟု ေခၚဆိုၾကေလသည္။ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ(သၿဂိဳဟ္)အဓိပၸယ္မွာ အဘိဓမၼာ၏ အနက္အဓိပၸယ္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ံဳး၍ယူရာက်မ္းဟု အဓိပၸယ္ရပါသည္။သၿဂိဳဟ္က်မ္းသည္အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္းမွ မည္သည့္ က်မ္းကို ေကာက္ႏႈတ္ထားသည္ဟု ေျပာၾကား၍ မရႏိုင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စိတ္ပိုင္းတစ္ခုသည္ပင္ အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ထားသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏွစ္စဥ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ သာသာနာေရး၀န္ႀကီ းဌာနကႀကီးမွဴးက်င္းပသည့္ အဘိဓမၼာစာေမးပြဲမ်ားသည္ သၿဂိဳဟ္က်မ္းအခန္း(၉)ခန္းကိုအပိုင္း(၃)ပိုင္းခြဲ၍ ေျဖဆိုေနၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။အဆိုပါ အခန္း(၉)ခန္းမွာ စိတ္ (Consciousness) ၊ ေစတသိက္ (Mental Factors)၊ ပကိဏ္း(Miscellaneous)၊ ၀ီထိ (Mental Process) ၊၀ီထိမုတ္ (Free of Mental Process) ၊ရုပ္ (Matter)၊ သမုစၥည္း(Categories) ၊ပစၥည္း (Conditionality)၊ကမၼ႒ာန္း(Meditation subjects) ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။အဘိဓမၼာ စာေျဖသူမ်ားသည္ ၀ီထိပိုင္းတြင္ အခက္အခဲ ၾကံဳေတြ႔ရေလ့ရိွပါသည္။အဘိဓမၼာ စာသင္သားေလာကတြင္ ၀ီကနဲေန ထိတာပဲ ဟု ေျပာစမွတ္ ျပဳၾကပါသည္။ အဘိဓမၼာက်မ္းမ်ားကို ဆက္လက္ သင္ၾကားရာတြင္မႈ အထိုက္အေလ်ာက္ အခက္အခဲမ်ားရိွေပသည္။ စာသင္သားေလာကတြင္"က်မ္းႀကီးပ႒ာန္းက်မ္းလတ္ဆန္း က်မ္းငယ္ဓာတုကထာ"ဟု စာဖြဲ႕ခဲ့ၾကပါသည္။ဆုိလိုသည္မွာ က်မ္းႀကီးတြင္ ပ႒ာန္းသည္ခက္၍ က်မ္းငယ္တြင္ ဓာတုကထာ ခက္သည္ဟုဆိ ုပါသည္။သို႔ရာတြင္ အဘိဓမၼာစာသင္သားတို႔ အခက္အခဲ ေတြ႔ေနၾကသည္မွာ ယမိုက္က်မ္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ လြယ္ရာမွ ခက္ရာသို႔ အစဥ္လိုက္ေဟာတယ္လို႔ အၾကမ္းယူမည္ဆိုလွ်င္ ယမိုက္က်မ္းသည္ ဒုတိယ အခက္ခဲအနက္နဲဆံုးက်မ္း ျဖစ္ေပေတာ့မည္။လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ပါဠိေဒ၀ီဟု ေခၚေ၀ၚခဲ့ရသည့္ မစၥစ္ရီးေဒးဗစ္သည္ အဘိဓမၼပိဋကကို ေလ့လာဖူးေလသည္။ပါဠိေဒ၀ီ အမ်ိဳးသမီးသည္ ယမိုက္၊ ပ႒ာန္း ပါဠိေတာ္မ်ားသို႔ေရာက္ေသာအခါအဘိဓမၼာ ေတာဂႏိုင္ထဲတြင္ မ်က္စိလည္ခဲ့ရ ဖူးေလပီ။ထို႔ေၾကာင့္ "က်မ္းႀကီးပ႒ာန္း က်မ္းလတ္ဆန္းက်မ္းငယ္ဓာတုကထာ၊အမည္မထြက္ ၾကားေခ်ာင္လ်က္ အလြန္ခက္တာ ယမိုက္ပါ" ဟု မွတ္သားရျပန္ပါသည္။အဘိဓမၼာပိဋကတြင္ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း( ၄၂၀၀၀) ပါ၀င္၍သုတၱန္ႏွင့္ ၀ိနည္းတို႔တြင္ (၂၁၀၀၀) စီပါ၀င္ရာ အဘိဓမၼာသည္သုတၱန္တရားေတာ္ထက္ ဓမၼကၡႏၶာ အေရအတြက္ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ေဟာၾကားေသာ နည္းအေရအတြက္ အားျဖင့္လည္းေကာင္း ထူးျခားဆန္းၾကယ္ မႈ၌ လည္းေကာင္း သာလြန္ပါသည္။ဆရာႀကီးေဒါက္တာမ င္းတင္မြန္ ေရးသားသည့္ တကၠသိုလ္အဘိဓမၼာ စာအုပ္တြင္ အဘိဓမၼာေလ့လာသူတို႔သည္ ရုပ္နာမ္တို႔ကို ပိုင္းျခား၍သိလာ၍ ကာလအပိုင္းအျခားျဖင့္ သကၠာယဒိ႒ိကို ပယ္ခြာထားသူမ်ား ဟုပင္ ေရးသားထားေပရာ အဘိဓမၼာကို ေလ့လာရင္း သာသနာေတာ္ကို အဓြန္႔ရွည္စြာ တည္တံ့ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ၾကပါဟုတိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ လိုက္ရေပသည္။