((( ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္ )))
" အရွင္ဘုရား---အသက္ကလည္း ငယ္ငယ္၊ ႐ုပ္ကလည္းေခ်ာေခ်ာ၊ က်န္းမာေရးလည္း ေကာင္းပါလ်က္နဲ႔၊ ဘာျဖစ္လို႔ သကၤန္းဝတ္ေနတာလဲ "
" ဒကာႀကီးက ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ "
" စီးပြားပ်က္ၿပီး စားစရာမရွိလို႔ ဝတ္လာတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြက ပစ္ထားခဲ့လို႔ ငတ္ၿပီးဝတ္လာတာမ်ားလား၊ အင္း---ေရာဂါတစ္ခုခုရွိေနလို႔ လူေတြၾကားမွာေနမရတာနဲ႔ သကၤန္းဝတ္လာတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ "
" မဟုတ္ဘူးဒကာႀကီး၊ ဒကာႀကီးထင္တာေတြ တစ္ခုမွမဟုတ္ပါဘူး၊ စီးပြားပ်က္ဖို႔ေနေနသာသာ သကၤန္းမဝတ္ဘဲထိုင္စားရင္ေတာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စားလို႔မကုန္တဲ့ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ထားပစ္ခဲ့တာ၊
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြပစ္ထားခဲ့တယ္ဆိုရေအာင္က
လည္း ဦးဇင္းမွာ မိဘႏွစ္ပါးလုံးေရာ၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြေရာရွိပါတယ္ဗ်ာ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိုင္စားရင္ေတာင္မကုန္တဲ့ စည္းစိမ္ေတြပိုင္ထားတာပဲဗ်၊ ဒီလိုလူကို ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြက ပစ္ထားၾကပါ့မလား၊
ၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းရဲ႕အသားအရည္နဲ႔ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကို ေသခ်ာၾကည့္စမ္းပါဦး၊ ဒကာႀကီးထင္သလို ေရာဂါတစ္ခုခုခံစားေနရတဲ့ပုံ ေပါက္ေနလို႔လား "
" အင္း---ေပါက္ေတာ့မေပါက္ပါဘူး၊ အခ်ိဳ႕ေတြ ကေတာ့ အသက္ႀကီးလို႔ အိုမင္းမစြမ္းျဖစ္လာၿပီး အိမ္အတြက္အသုံးမက်ေတာ့ဘူး၊ သူတို႔အတြက္ အလုပ္ပိုလာတယ္လို႔ထင္ရင္ အိုႀကီးအိုမ,ေတြကို က်န္တဲ့သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြက သကၤန္းဝတ္ေပးလိုက္ၾကတာပဲ၊
အခု ကိုယ္ေတာ့္အသက္က ငယ္ငယ္ေလးဆိုေတာ့ အဲ့ဒီအခ်က္က မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါဆို ေျပာစမ္းပါဦးဘုရာ့၊ အရွင္ဘုရားက ဘာလို႔ သကၤန္းဝတ္လာတာလဲ၊
အသက္လည္ငယ္ေသး၊ ရုပ္ကေလးကလည္းရွိ၊ ပစၥည္းဥစၥာလည္း ခ်မ္းသာ၊ က်န္းမာေရးကလည္း ေကာင္းပါလ်က္နဲ႔ လူ႔ဘဝမွာဆို အေပ်ာ္အပါးေတြနဲ႔ ဇိမ္ခံလို႔ အေကာင္းဆုံးအရြယ္ေတြပါ့ "
" ဒကာႀကီးအေနနဲ႔ ပထမဆုံးမွတ္ထားရမယ့္ အခ်က္က ရဟန္းျပဳ(သကၤန္းဝတ္)လာတဲ့ဆိုတဲ့ လူတိုင္းကို "စီးပြားပ်က္လို႔၊ ငတ္လို႔၊ ေရာဂါရွိၿပီး လူေတာမတိုးလို႔၊ အိုႀကီးအိုမ ျဖစ္ၿပီး လူေလာကအတြက္အသုံးမက်ေတာ့လို႔"ဆိုတဲ့ အေတြးဟာ မွားတယ္ဆိုတာပဲ "
" အံမယ္---မဟုတ္လို႔လား ကိုယ္ေတာ္ရယ္ "
" မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို အခုျမင္ေနရၿပီ မဟုတ္လား "
" ထားပါ ထားပါ ဆက္ေျပာပါဦး "
" ဦးဇင္းရဟန္းျပဳလာတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ေလးခ်က္ပဲရွိပါတယ္။
နံပတ္တစ္အခ်က္က မတည္ၿငိမ္တဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ တည္ၿငိမ္ခ်င္လို႔ "
" ဘယ္လိုအရွင္ဘုရား "
" ဟုတ္တယ္ေလ---တစ္ကမ႓ာလုံးကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္၊ လူေတြကိုၾကည့္လိုက္၊ လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြ၊ နယ္ေျမလုစစ္ပြဲေတြ၊ စီးပြားေရး ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔ မိသားစုဝမ္းေရးတိုက္ပြဲေတြနဲ႔ အားလုံးဟာ လႈပ္ရွားေနၾကရတယ္၊ ဘယ္မွာ တည္ၿငိမ္တာရွိလို႔လဲ၊
လိုခ်င္တက္မက္မႈ၊ အမုန္းတရားနဲ႔ အသိပညာမဲ့မႈေတြ တစ္ေန႔တျခား တိုးပြားလာေလေလ ကမ႓ာႀကီးဟာ မတည္ၿငိမ္ေလေလပါပဲ၊
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ႕တရားေတာ္ေတြကို လိုက္နာၿပီး လိုခ်င္တပ္မက္မႈနည္းေအာင္၊ အမုန္းတရားေလ်ာ့ပါးေအာင္၊ အသိဉာဏ္ပညာ ျမင့္မားေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ရဟန္းျပဳလာတာပဲ "
" အင္း---အေတာ္ေကာင္းမြန္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ၊ ဒါျဖင့္ ေနာက္တစ္ခုကေရာ "
" ေနာက္တစ္ခုက ပူေလာင္ေနတဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ ေအးျမခ်င္လို႔"
" ရွင္းျပပါဦးဘုရား၊ အဲ့ဒါကေရာ ဘယ္လိုလဲ "
" ဒါကေတာ့ ရွင္းပါတယ္ေလ၊ လူေတြဟာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ေႏွာင္ဖြဲ႕ ၾကတယ္၊ သံေယာဇဥ္နဲ႔ ရစ္ပတ္ၾကတယ္၊ ပိုင္ဆိုင္လိုမႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပတ္သက္ၾကတယ္၊
အဲ့ဒီအတြက္ ခ်စ္ခ်င္တာမခ်စ္ရရင္ပူၾကတယ္၊ ျဖစ္ခ်င္တာမျဖစ္ရရင္ပူၾကတယ္၊ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာ မပိုင္ရရင္ပူၾကတယ္၊
မိဘက သားသမီးကို၊ အစ္ကို အစ္မေတြက ညီ ညီမေတြကို၊ ဆရာက တပည့္ကို၊ ခ်စ္သူက အခ်စ္ခံရသူကို၊ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားကို---စသျဖင့္ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ပူေနၾကရတယ္၊
ခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္လည္းပူရသလို၊ မုန္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္လည္း ပူရတာပဲ၊ ဘယ္မွာ အပူလြတ္လို႔လဲဒကာႀကီးရဲ႕၊
ရဟန္းဘဝမွာ အဲ့ဒါေတြမရွိေအာင္ႀကိဳးစားေနတာဟာ အပူထဲမွာ ေအးျမေအာင္ႀကိဳးစားေနတာေပါ့"
" တင္ပါ့---ဒါလည္း ဟုတ္သားပဲဘုရား၊ လူေတြမွာေတာ့ လိုၿပီးရင္းလို၊ ပူၿပီးရင္းပူကိုး---ဒါဆို ေနာက္တစ္ခ်က္ကေရာ"
" ရဟန္းျပဳလာရတဲ့ ေနာက္ထပ္ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ လိုအပ္မႈမ်ားတဲ့ေလာကႀကီးထဲမွာ လိုအပ္မႈနည္းခ်င္လို႔ပဲ"
" ဘာေတြမ်ားလိုအပ္ေနလို႔လဲ အရွင္ဘုရားရယ္ "
" ေၾသာ္ ဒကာႀကီးရယ္ လူေတြမွာ အလိုေလာဘ ဆိုတာ ျပည့္တယ္လို႔မွမရွိတာဘဲ၊ ကိုယ့္လိုအပ္မႈတစ္ခုရၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ခုလိုခ်င္ျပန္တာပဲမဟုတ္လား "
" တင္ပါ့---အဲ့ဒါေတာ့ ဟုတ္တယ္ဘုရာ့ "
"လိုအပ္မႈ၊ လိုခ်င္မႈေတြကို ျပည့္ေအာင္ျဖည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ ကိုယ္လိုတာမရတဲ့အခါ ေဒါသထြက္မယ္၊ တစ္ဖက္သားကို မုန္းတီးမယ္၊ အၿငိဳးထားမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ဒုကၡေတြပါ ပါလာေတာ့မယ္၊
ဆာေလာင္ေနတဲ့လူ အစားအေသာက္လိုခ်င္သလို၊ အဝတ္အထည္မရွိသူေတြက အဝတ္အထည္လိုခ်င္တယ္၊ အဲ့ဒီလိုပဲ
အာဏာကိုတပ္မက္သူက အာဏာကိုလိုခ်င္တယ္၊ ဥစၥာတပ္မက္သူက ဥစၥာကိုလိုခ်င္တယ္၊ ကာမဂုဏ္ကိုတပ္မက္သူက ကာမဂုဏ္ကိုလိုခ်င္တယ္၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈကိုတပ္မက္တဲ့လူကလည္း ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈကို လိုခ်င္မွာပဲ။
ဒါဟာ သဘာဝပါပဲေလ၊
ရဟန္းဘဝမွာ အာဏာမလိုဘူး၊ စည္းစိမ္မလိုဘူး၊ ကာမဂုဏ္မလိုဘူး၊ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈမလိုဘူး၊ ဝတ္ေကာင္းစားလွေတြမလိုဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ လိုခ်င္မႈ လိုအပ္မႈမမ်ားဘူး၊ အဲ့ဒီေတာ့ လူေတြေလာက္ အလုပ္မ႐ႈပ္ဘူး၊ ဒုကၡမမ်ားဘူး "
" တင္ပါ့၊ ဟုတ္တယ္ဘုရာ့၊ တပည့္ေတာ္တို႔မွာက တစ္ခုရၿပီးရင္း တစ္ခုလိုခ်င္ျပန္ရင္းနဲ႔ ျပည့္တယ္လို႔ကိုမရွိဘူး၊ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ကို ဆက္ေျပာပါဦးဘုရာ့ "
" ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ကေတာ့ ဘာတစ္ခုမွ ကိုယ္မပိုင္တဲ့ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာရွာခ်င္လို႔ပဲ ဒကာႀကီး "
" ဒါကေတာ့ အဆန္းပါလားဘုရား၊ ကိုယ္ရွာထားတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ ကိုယ္မပိုင္လို႔ ဘယ္သူပိုင္ရမွာလဲဘုရာ့"
" ဒကာႀကီး-အသက္ရွည္လွ အလြန္းဆုံး ႏွစ္တစ္ရာေပါ့၊ ႏွစ္တစ္ရာအတြင္းမွာ အရာအားလုံးေျပာင္းလဲ
ပ်က္စီးသြားႏိုင္တယ္၊ ဒကာႀကီးလည္း တားမရသလို၊ ဘယ္တန္ခိုးရွင္ ဘယ္ဖန္ဆင္းရွင္မွလည္း တားမရဘူး၊
ဒကာႀကီးရွာထားလို႔ ကိုယ့္ပစၥည္းဥစၥာ ကိုယ္ပိုင္တယ္ထင္ရင္ ေရႀကီးတဲ့အခါ၊ မီးေလာင္တဲ့အခါ၊ သူခိုးခိုး ဓားျပအတိုက္ခံရ တဲ့အခါေတြမွာ ပါမသြား ပ်က္စီးမသြားေအာင္၊ သားသမီးေတြသုံးျဖဳန္းပစ္လည္း ကုန္မသြားေအာင္၊ ႏိုင္ငံေတာ္က ျပည္သူပိုင္အျဖစ္မသိမ္းေအာင္ လုပ္ၾကည့္ေပါ့"
" အဲ့ဒါေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ရမလဲဘုရာ့ "
" ဘာလို႔မရတာလဲ "
"----------------------"
" ပိုင္တယ္ဆိုတာ ခဏပါပဲ ဒကာႀကီး၊ ၿပီးရင္ အကုန္ထားပစ္ခဲ့ရမွာ၊ ကိုယ္ထားပစ္ခဲ့ရလို႔ ဆက္ခံပိုင္ဆိုင္တဲ့သူေတြလည္း ကိုယ့္လိုထားခဲ့ရဦးမွာပဲ၊ ဒကာႀကီးမွာ ပိုင္တာ အစိုးရတာ တည္ၿမဲတာ ဘာရွိလဲ "
" ဘာမွမရွိေတာ့ပါဘုရာ့ "
" ဟုတ္တယ္၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းလည္း ပိုင္ဆိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေနတာ၊ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္း ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ေအာင္လုပ္လို႔ မရေပမယ့္ ကိုယ္က်င့္တရား၊ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ၊ အသိဉာဏ္ပညာနဲ႔ အျခားကိုယ္လုပ္သမွ် ေကာင္းကံဆိုးကံေတြကိုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ေအာင္လုပ္လို႔ရတယ္ ဒကာႀကီး၊
ဗုဒၶရဲ႕တရားေတာ္ေတြကို လိုက္နာက်င့္ႀကံရင္း ကိုယ္ဘက္က ဆိုးကံေတြနည္းႏိုင္သမွ်နည္း ေအာင္ ေကာင္းကံေတြမ်ားႏိုင္သမွ်မ်ားေအာင္လုပ္ထားၾကမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာေတြရွာေတြ႔ၿပီေပါ့ "
" တင္ပါ့ တပည့္ေတာ္ရွင္းပါၿပီဘုရာ့ "
" မွတ္ထားပါ ဒကာႀကီး၊ သကၤန္းဝတ္ပုဂၢိဳလ္ကိုျမင္တိုင္း၊ ရဟန္းျပဳလာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုေတြ႔တိုင္း စီးပြားပ်က္လို႔၊ ငတ္လို႔၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းပစ္ထားခဲ့လို႔၊ အိုးႀကီးအိုမ အသုံးမက်ေတာ့လို႔ ဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳးကို ေဖ်ာက္ပါ၊
ေနာင္ရဟန္းျပဳလာမယ့္ သကၤန္းဝတ္လာမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေတြ႔ရင္လည္း အခုဦးဇင္းေျပာျပတဲ့ ရဟန္းျပဳရျခင္းရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေျပာျပလိုက္ပါ"
" သာသနာေတာ္ကို ပရမ္းပတာရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ ဝင္လာရင္ ပရမ္းပတာအထင္ျမင္ခံရမွာပါပဲ၊ ေသခ်ာတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ခိုင္မာတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် ၿပီးမွသာ သာသနာ့ေဘာင္ကိုဝင္ၿပီး ရဟန္းျပဳၾကတာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ဒကာႀကီး "
" တင္ပါ့၊ တပည့္ေတာ္နားလည္ပါၿပီဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အထင္ျမင္လြဲၿပီး ေျပာမွား ဆိုမွားျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါဘုရာ့၊ အရွင္ဘုရားလည္း ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ေျခေတာ္ရင္းမွာ တရားထူးတရားျမတ္အျမန္ဆုံး ရွာေဖြေတြ႔ရွိႏိုင္ပါေစဘုရား "
" သာဓုပါ ဒကာႀကီး၊ သာဓု သာဓု "
( ဝန္ခံခ်က္။ ကိုယ္ေတြ႔မဟုတ္။ ဇာတ္ေတာ္ထဲက ရ႒ပါလရဟန္းႏွင့္ ေကာရဗ်ဘုရင္ႀကီးတို႔ အေမး အေျဖကို မီွျငမ္းျပဳထားပါသည္။ )
အရွင္ေကာသလႅ (ေရဦး)
၂၃၊ ၅၊ ၂၀၁၆။
No comments:
Post a Comment