မေတြေဝဘဲေသရန္ ႏွလံုးသြင္းနည္းမ်ား”

“မေတြေဝဘဲေသရန္ ႏွလံုးသြင္းနည္းမ်ား”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ၊သက္ရွိဟူသမွ်တို႔သည္ တစ္ဖန္ျဖစ္ျခင္း
(ပဋိသေႏၶ)ရွိလာပါက မုခ်ပရမတ္ေသျခင္း(စုေတ)သို႔
သက္ဆင္းၾကရပါမည္။ထိုသို႔ေသျခင္းတရားသို႔
သက္ဆင္းလာေသာအခါ မေတြမေဝဘဲေသရပါမွ
ေကာင္းေသာဘံုဘဝသို႔ေရာက္ႏိုင္ၾကပါမည္။

မေတြေဝဘဲေသရမွဳႏွင့္ပတ္သက္၍
အက်ိဳးတရားမ်ားကို ဘုရားရွင္က-
❦- သီလအက်ိဳးတရားမ်ားကိုေဖာ္ျပရာ၌လည္းေကာင္း၊
❦- မရဏႏုႆတိဘာဝနာ၏ အက်ိဳးတရားမ်ားကို
ေဖာ္ျပရာ၌လည္းေကာင္း၊
❦- ေမတၱာဘာဝနာအက်ိဳးတရားမ်ားကို
ေဖာ္ျပရာ၌လည္းေကာင္း၊ရရွိႏိုင္မည့္
အက်ိဳးတရားတစ္ခုအျဖစ္ ေဟာၾကားထားသည္ကို
ေတြ႕ရပါမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မေတြေဝဘဲေသရျခင္းဟူေသာအက်ိဳးတရားကို
ယခုရရွိထားေသာလူ႔ဘဝတြင္ရရွိခံစားႏိုင္ရန္ သက္ရွိ
ပုဂၢိဳလ္တိုင္းသည္ အသိဥာဏ္တရား သတိတရားတို႔ကို
လက္ကိုင္ထားၿပီး-
❦-ငါးပါး၊ ရွစ္ပါး၊ ကိုးပါး၊ ဆယ္ပါးသီလတို႔ကို
ေစာင့္ထိန္းရမည္။
❦-အခါအားေလ်ာ္စြာ မရဏႏုႆတိကို
ပြားမ်ားေနရမည္။
❦-ေမတၱာတရားကိုလက္ကိုင္ထားရပါမည္။

ဤတရားမ်ားကို က်င့္သံုးေဆာက္တည္
ေနေလ့ရွိေသာသူတို႔သည္ ဘဝကူးေျပာင္းရာတြင္
ေတြေဝမွဳမရွိဘဲ၊ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္႐ြံ႕မွဳမရွိဘဲ၊
ၿငိမ္သက္တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာ ဘဝသစ္သို႔
ကူးေျပာင္းႏိုင္သလို သုဂတိဘံုအဆင့္ဆင့္သို႔လည္း
ေရာက္ရွိခံစားၾကရပါမည္။

တစ္ဖန္ မေတြေဝဘဲေသရန္နည္းမွာ ေသကာနီးျဖစ္ၿပီး
ေသေတာ့မည္ဟုမွတ္ထင္၍ မေမ့မေလ်ာ့မေပါ့မတန္
စဥ္းစားဉာဏ္ရွိေသာသူသည္ ေသကာနီးရာခ်ိန္အခါသို႔
ေရာက္ေသာ္ ညည္းတြားေအာ္ဟစ္ စိုးရိမ္ပူေဆြးျခင္း
မျဖစ္ဘဲ အၿမဲသတိရွိပါက မေတြမေဝဘဲ ေသရပါမည္။

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
“ေသကာနီးႏွလံုးသြင္းရမည့္ အာ႐ံုတရား”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
လူတို႔၏သဘာဝသည္ ေသကာနီးအခ်ိန္သို႔
ေရာက္ေသာအခါ ေရာဂါေဝဒနာခံစားမွဳ ဆုတ္ယုတ္
ေလ်ာ့ပါးသြားၿပီး စိတ္ႏွလံုးေရာဂါေဝဒနာခံစားရမွဳထက္
ေသရမည့္ေဘးကို ေတြးေတာေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္မ်ား
ေပၚေပါက္လာတတ္ပါသည္။

ထိုသို႔ေပၚေပါက္လာပါက ျမတ္စြာဘုရားရွင္က
အနတၱလကၡဏာသုတ္၌ေဟာၾကားေတာ္မူထားသည့္
အတိုင္း-
“ငါမဟုတ္၊ ငါ၏ဥစၥာမဟုတ္၊ ငါ၏ကိုယ္မဟုတ္”
ဟူ၍ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိရွိၿပီး ခပ္သိမ္းေသာ
သခၤါရတရားတို႔သည္ျဖစ္ၿပီးလွ်င္ မုခ်ဧကန္အမွန္ပင္
ပ်က္စီးျခင္းသေဘာရွိသည္ ဟုႏွလံုးသြင္းသင့္ပါသည္။

ေသကာနီးႏွလံုးသြင္းတတ္ရန္ႏွင့္ပတ္သက္၍
ဗုဒၶကအနာေရာဂါျပင္းထန္စြာႏွိပ္စက္ခံစားေနရၿပီး
စိတ္ဆင္းရဲျခင္းသို႔ေရာက္ေနရၿပီး ဤအနာေရာဂါျဖင့္ပင္
မုခ်ေသရေတာ့မည္ကို သိထားေသာ
“ဒီဃာဝုဥပါသကာ”ကို လမ္းၫႊန္ေဟာၾကားထားေသာ
ေသကာနီးႏွလံုးသြင္းမွဳ ေပးေသာနည္းတရားသည္
အလြန္မွတ္သားဖြယ္ေကာင္းပါသည္။

ဒီဃာဝုဥပါသကာသည္ အနာႏွိပ္စက္ဆင္းရဲမွဳ
ေရာက္ေန၍ ဘုရားရွင္ကုိဖူးေတြ႕တရားနာလိုေၾကာင္း
ဖခင္ေဇာတိကသူႂကြယ္ကိုေျပာျပသည္။
ဖခင္ကလည္း ဘုရားရွင္ကိုသြားေရာက္ပင့္ေပးခဲ့သည္။
ဘုရားရွင္သည္လည္း ႂကြလာေပးၿပီး
ဒီဃာဝုဥပါသကာကို ေသကာနီးအာ႐ံုထားနည္း
တရားကို ေဟာၾကားေပးခဲ့ပါသည္။

“ဒီဃာဝု...သင္သည္ ဘုရားရွင္၌လည္းေကာင္း၊
တရားေတာ္၌လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္၌လည္းေကာင္း
မတုန္မလွဳပ္ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုေသာသူျဖစ္ရမည္။
အရိယာတို႔ႏွစ္သက္ေသာသီလႏွင့္ ျပည့္စံုသူ
ျဖစ္ရပါမည္” ဟု ဗုဒၶက လမ္းၫႊန္ေဟာၾကားသည္။

ထိုအခါ ဒီဃာဝုက “အရွင္ဘုရားေဟာၾကားေသာ
ေသာတာပန္အဂၤါေလးပါးသည္ တပည့္ေတာ္၌
တည္ရွိပါသည္။တရားထူး၌လည္း ထင္ျမင္ပါသည္”
ဟု ေလွ်ာက္ထားသည္။

“ဒီဃာဝု...သင္သည္ ေသာတာပန္အဂၤါေလးပါး
ရွိလွ်င္ ဝိဇၨာမဂ္ဥာဏ္လွ်င္အဖို႔ရွိေသာ-
- အလံုးစံုေသာသခၤါရတို႔၌ မၿမဲဟု အဖန္တလဲလဲ
႐ွဳ၍လည္းေကာင္း၊
- မၿမဲေသာသခၤါရတရား၌ ဆင္းရဲမွဳမွတ္ရွိသည္
ျဖစ္၍လည္းေကာင္း၊
- ပယ္စြန္႔အံ့ဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍လည္းေကာင္း၊
- ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစအ့ံဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍
လည္းေကာင္းေနပါေလာ့။သင္သည္ ဤသို႔သာ
က်င့္ရပါမည္” ဟု ဆက္လက္လမ္းၫႊန္
ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။

ထိုအခါ ဒီဃာဝုဥပါသကာက-
“ထိုဝိဇၨာမဂ္ဥာဏ္ေျခာက္ပါးတရားသည္ မိမိ၌
တည္ရွိၿပီး ထင္လည္းထင္ျမင္ပါသည္။မိမိ
စိုးရိမ္ေနသည္မွာ မိမိေသသြားပါက ဖခင္ေဇာတိက
သူေ႒းမွာ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ေရာက္ေနမည္ကိုသာ
စိုးရိမ္ပါသည္” ဟု ေလွ်ာက္ထားသည္။

ထိုအခါ ဖခင္ေဇာတိကသူေ႒းက “သူ႔အတြက္
မစိုးရိမ္ရန္၊ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာတရားကိုသာ
ႏွလံုးသြင္းေနပါ” ဟု ေျပာၾကားသည္။

ထိုအခါ ဒီဃာဝုသည္ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေသာ
တရားကိုႏွလံုးသြင္းၿပီး မၾကာခင္ကြယ္လြန္ခဲ့ရာ
အနာဂါမ္ျဖစ္ၿပီး ျဗဟၼာဘံုသို႔ ေရာက္ရေလသည္။

ထိုဒီဃာဝုဥပါသကာကြယ္လြန္မွဳႏွင့္ပတ္သက္၍
ရဟန္းမ်ားက ဘုရားရွင္အားေလွ်ာက္ထား
ေမးျမန္းၾကရာ ဘုရားရွင္က-

“ရဟန္းတို႔...ပညာရွိေသာဒီဃာဝုသည္ နိဗၺာန္
အားေလ်ာ္ေသာမဂ္-ဖိုလ္တရားကိုရေရာက္ခဲ့သည္။
တရားေဟာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေသာ ငါဘုရားကိုမပင္ပန္းေစ။
ဒီဃာဝုသည္ ေအာက္ပိုင္းသံေယာဇဥ္ငါးပါး
ကုန္ျခင္းေၾကာင့္ ျဗဟၼာဘံု၌ ဥပပတ္ပဋိသေႏၶေန၍
ထိုဘံုမွျပန္လာျခင္းမရွိေတာ့ဘဲ ထိုဘံုမွာပင္
ပရိနိဗၺာန္ျပဳမည့္အနာဂါမ္ျဖစ္သည္” ဟု
မိန္႔ၾကားခဲ့ပါသည္။
【မဟာဝဂၢသံယုတ္၊ ဒီဃာဝုဥပါသကာသုတ္】

ဗုဒၶက တမလြန္ေျပာင္းသူတို႔အတြက္ အားထားမွီခိုရာ
တရားမ်ားကိုေဟာၾကားရာတြင္ အဂၤုတၳိဳရ္ ဒုတိယ
ပဏၰာသက၊ ျဗဟၼဏဝဂၢ ပထမ ဒုတိယေဒြျဗဟၼသုတ္၌-

အသက္(၁၂၀)ႏွစ္အရြယ္တြင္ အိုမင္းရင့္ေရာ္ေနေသာ
ပုဏၰားႀကီး(၂)ေယာက္တို႔သည္ ဘုရားရွင္ထံသို႔
ေရာက္လာၾကသည္။

“မိမိတို႔သည္ အသက္(၁၂၀)ရွိပါၿပီ၊ ဒုဂၢတိေဘးမွ
တားျမစ္ေၾကာင္းကုသိုလ္ေကာင္းမွဳမ်ားမျပဳရေသးပါ။
အရွင္ဘုရားမွ ရွည္ၾကာျမင့္စြာ အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ျခင္း၊
ခ်မ္းသာျခင္းအက်ိဳးငွာ ဆံုးမလမ္းၫႊန္ေပးပါ”
ဟူ၍ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။

“ပုဏၰားတို႔...အို-နာ-ေသျခင္းသည္ ဤသတၱေလာကကို
အဆင့္ဆင့္ပို႔ေဆာင္ေနပါ၏။ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌
ကိုယ္ႏွဳတ္၊ စိတ္ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ တမလြန္
ဘဝသို႔ကူးေျပာင္းသူအတြက္ မွီခိုအားထားရာျဖစ္ပါ၏။

အို-နာ-ေသဆင္းရဲေဘးသည္ ဇိဝိတိေႁႏၵကို
အဆင့္ဆင့္ပို႔ေဆာင္ပါသည္။သတၱဝါတို႔၏
အသက္သည္တုိေတာင္းလွသည္။
အိုျခင္းတရားကအဆင့္ဆင့္ပို႔ေဆာင္ခံေနရေသာ
သတၱဝါတို႔အား ကိုးကြယ္ရာမရွိပါ။
ေသျခင္းတရား၌ ဤမည္ေသာေဘးကို
ပညာမ်က္စိျဖင့္ျမင္ေအာင္႐ွဳၿပီး ခ်မ္းသာကို
ေဆာင္ႏိုင္ေသာကုသိုလ္ေကာင္းမွဳကိုျပဳပါ။

✤ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌ ကိုယ္၊ ႏွဳတ္၊
စိတ္ေစာင့္စည္းျခင္း ၊
✤အသက္ရွင္ေနစဥ္ ေကာင္းမွဳျပဳျခင္းသည္
တမလြန္ေလာကသို႔ ေျပာင္းသြားသူအား
ခ်မ္းသာျခင္းငွာျဖစ္ေစပါသည္။

ပုဏၰားတို႔ ဤသတၱေလာကကို အို-နာ-ေသမီးတို႔သည္
ေလာင္ၿမိဳက္ေနပါသည္။ ဤမ်က္ေမွာက္ဘဝ၌
ကိုယ္၊ ႏွဳတ္၊ စိတ္ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ တမလြန္
ဘဝသို႔ေျပာင္းသြားသူအတြက္ အားထား
မွီခိုကိုးကြယ္ရာျဖစ္ပါ၏။

အိမ္ကိုမီးစြဲေလာင္သည္ရွိေသာ္ အၾကင္အိုးခြက္
စေသာ ပစၥည္းတို႔ကိုထုတ္ယူအပ္၏။
ထိုမီးမေလာင္ခံရေသာပစၥည္းမ်ားသည္
အိမ္ရွင္အတြက္အက်ိဳးရွိပါ၏။

ဤအတူ ဤသတၱေလာကကို အို-နာ-ေသမီး
တို႔သည္ စြဲေလာင္ကုန္၏။ခ်မ္းသာကိုေဆာင္ႏိုင္ေသာ
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳကိုေပးလွဴျခင္းျဖင့္
ထုတ္ယူအပ္ပါသည္။
ေပးလွဴအပ္ၿပီးေသာ အလွဴဒါနသည္
ေကာင္းစြာ ထုတ္ယူထားၿပီးသည္ႏွင့္ တူပါသည္။။
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist Association】
-【မဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ တကၠသိုလ္ သွ်င္သီရိ
(ဓမၼစရိယ၊ ဘီေအ)】
Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm