အေဖ

_______ အေဖ _________

ကြ်န္ေတာ္၄ႏွစ္သားတုန္းက။ ။
ငါ႔ေဖေဖႀကီး ဘာမဆုိ လုပ္တတ္တယ္။

၅ႏွစ္ ... ငါေဖေဖႀကီးမသိတာ ဘာမွမရွိဘူး။

၆ႏွစ္ ... ငါ႔အေဖကမင္းအေဖထက္ တတ္တယ္ကြ။

၈ႏွစ္ ... တို႔အေဖက အကုန္လံုးေတာ႔လည္း အတိအက် မသိဘူး။

၁၀ႏွစ္ ... အေဖတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကနဲ႔ အခုနဲ႔က တျခားစီဘဲ။

၁၂ႏွစ္ ... အင္း အဲဒါေတာ႔ အေဖလည္း ဘယ္သိပါ႔မလဲ၊ သူက အသက္ႀကီးၿပီဆိုေတာ႔ ကေလးတုန္းက အေၾကာင္းေတြ မမွတ္မိႏိုင္ေတာ႔ဘူး။

၁၄ႏွစ္ ... အေဖေတာ႔ ထည့္ေျပာမေနနဲ႔၊ သူကေရွး႐ိုးသမားႀကီး။

၂၀ႏွစ္ ... အဘိုးႀကီးလား... ထားပါ၊ ေအာက္ေနၿပီ၊ လံုးဝေအာက္ေနၿပီ။

၂၅ႏွစ္ ... အေဖလည္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ႔ သိတယ္၊ မသိလို႔လည္း မျဖစ္ဘူးေလ၊ လူႀကီးပဲဟာ။

၃၀ႏွစ္ ... အေဖကို နည္းနည္းပါးပါး ေမးျမန္းၾကည္႔ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ သူကအေတြ႔အၾကံဳအမ်ားႀကီး ရွိတယ္။

၃၅ႏွစ္ ... အေဖနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီးမွပဲ ဒီကိစၥအတြက္
ငါ တစ္ခုခု လုပ္ႏိုင္မယ္။

၄၀ႏွစ္ ... အေဖသာဆိုရင္ ဒီကိစၥ ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲ မသိဘူး၊ အေဖက အေတြ႔အႀကံဳ စံုတယ္၊ အေျမာ္အျမင္လည္းရွိတယ္။

၅၀ႏွစ္ ... ဒီကိစၥ အခုေနသာ အေဖနဲ႔ တိုင္ပင္ခြင့္ရမယ္ ဆိုရင္ဘယ္ေလာက္ေပးရေပးရ ငါေပးပါတယ္။ အေဖ႔ အရည္အခ်င္းေတြ သူရွိတုန္းက ေကာင္းေကာင္း သတိမထားမိတာ သိပ္ႏွေျမာစရာ ေကာင္းတယ္၊ တကယ္ဆို ငါအေဖ႔ဆီက အမ်ားႀကီး ရလိုက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ။

[မူရင္း။ ။ Ann Landers ၏ My Father When I Was...] ဆရာ ေဖျမင့္ ၏ အသင့္ထုပ္ပိုး ျပင္ဆင္ ထားေသာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ ႏွင့္ စိတ္ဓာတ္သတၱိမ်ား ပါသည္႔ ႏွလံုးသား အာဟာရ(ရသစာမ်ား)