ကုိရင္ (သုိ႔) သာသနာ့အာဇာနည္
**************************
တစ္ခါတုန္းက မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးဝိစိတၱသာရာဘိဝံသ သီတင္းသုံးရာေက်ာင္းသုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အရာရွိႀကီးမ်ား ေရာက္ရွိလာၾကၿပီး ဓမၼၾသဝါဒမ်ား ခံယူေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေက်ာင္းေခါင္းရင္းမွာ ကုိရင္ကေလးေတြက ေျပလႊားေဆာ့ကစားေနၾကတာေပါ့။ ကုိရင္ေလးေတြက ကေလးအရြယ္ဆုိေတာ့ အလုိက္ဘယ္သိပါ့မလဲ။ ေအာ္သူေအာ္၊ ငုိသူငုိ၊ ဆူညံပြက္ေလာက္ရုိက္ေနပါသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဘာမွဟန္႔တားျခင္း မျပဳဘဲ ေဟာစရာရွိတာသာ ဆက္ေဟာေနပါသတဲ့။
မေနႏုိင္တဲ့ အထက္အရာရွိတစ္ဦးက ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ေလ်ွာက္ထားလုိက္ပါတယ္။
“ဆရာေတာ္ဘုရား . . ကုိရင္ေလးေတြက သိပ္ေဆာ့ၾကတာပဲ၊ ေန႔စဥ္ ဒီတုိင္းသာေဆာ့ရင္ ဆရာေတာ္အတြက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ဖူးလား ဘုရား” ။
အဲဒီလုိေလ်ွာက္တဲ့အခါမွာ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ၾကားလုိက္တာက
“ ဒကာႀကီးရယ္ . . .၊ ကေလးေတြက သူတုိ႔အလုပ္ သူတုိ႔လုပ္ၾကတာပဲ၊ ကေလးဆုိေတာ့ စားမယ္၊ အိပ္မယ္၊ ငိုမယ္၊ ၿပီးရင္ ရန္ျဖစ္မယ္၊ ဒါ သူတုိ႔အလုပ္ပဲေလ။ ဒါေတြ မလုပ္ရဘူးဆုိၿပီး ကန္႔ကြက္ပိတ္ပင္လုိက္ရင္ ကုိရင္ေလးေတြ လူထြက္ကုန္မွာေပါ့၊ ကုိရင္ေလးေတြ မရွိရင္ ရဟန္းဆိုတာကေရာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား၊ သူတုိ႔အရြယ္ သူတုိ႔အလုပ္နဲ႔ ေပ်ာ္ေစၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သိမ္းသြင္းယူမွ ဣေျႏၵကုိ ရင့္က်တ္ေစတာေပါ့ ဒကာႀကီး “
အဲသလုိ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အမိန္႔ရွိလုိက္မွ ကုိရင္ေလးေတြအေပၚ ၾကည္ညိဳတတ္သြားပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ယေန႔ေခတ္မွာ ကုိရင္ဝတ္ျခင္းဟာ အေတာ့္ကုိ နည္းပါးေနပါၿပီး။ ကုိရင္အေရအတြက္မ်ားျပားမွသာလ်င္ ရဟန္းအေရအတြက္ မ်ားျပားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကုိရင္ကေလးေတြ ေဆာ့ကစားေနတာကုိ အျပစ္မျမင္ဘဲ “ ေၾသာ္ ငါတုိ႔ ကုိရင္မဝတ္ႏုိင္ဘူး၊ သူတုိ႔ေလးေတြေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏ဓမၼေတြကုိ နာၾကားရတယ္၊ သံဃာေတာ္ေတြကုိ ဖူးေတြ႕ခြင့္ရတယ္” လုိ႔ ႏွလုံးသြင္းေစျခင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကုိရင္ေလးေတြဆုိတာ ေနာင္အနာဂတ္ ဘုန္းႀကီးေလးေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိရင္ေလးေတြကုိ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ျခင္းဟာလည္း သာသနာကုိေစာင့္ထိန္းျခင္းမည္ပါေပတယ္။
ေက်ာ္စုိးေအာင္ (Myanmar Knowledge Bank)
No comments:
Post a Comment