စြန္းလြန္းဂူဆရာေတာ္ႀကီး ေျဖၾကားေသာ

စြန္းလြန္းဂူဆရာေတာ္ႀကီး ေျဖၾကားေသာ
⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၏ ေမးခြန္းမ်ား -
⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜

တစ္ခ်ိန္က သာသနာမွာ ရဟႏၱာတစ္ဆူဟု ေက်ာ္ၾကားေတာ္
မူေသာ ထြန္ေထာင္ဆရာေတာ္ (လူ႕ဘ၀တုန္းက ထြန္ကိုေထာင္၊ ႏြားေတြကို ေဘးမဲ့ေပးၿပီး ရဟန္းေဘာင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့လို႕)
စြန္းလြန္းဂူဆရာေတာ္ဦးက၀ိကို ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက
ဖူးေျမာ္ရင္း ေမး+ေျဖ ခဲ့တဲ့ စကားဆိုတာကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္က ထုတ္ေ၀ခဲ့သည့္ ဤစာအုပ္ေလးကို ျပန္လည္
ဖတ္ရႈရသည့္အခါ ပညာရွင္ႏွစ္ဦး၏ အဘိဓမၼာဆိုင္ရာ
အေမးအေျဖေတြကို ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ေလ့လာေစခ်င္ပါသျဖင့္
တင္ျပအပ္ပါသည္။

ႏု - လူတို႕ျပည္တြင္ သစ္ေလးပင္၊ ေသေစလို ေရေအးေလာင္း၊ ရွင္ေစလို ေရေႏြးေလာင္း ဟူေသာ အေမးကို ေျဖၾကားေတာ္မူပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - လူတို႕ျပည္တြင္ သစ္ေလးပင္ဆိုရာ၌ လူ႕ျပည္
နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္ရယ္လို႕ ေလာက ေ၀ါဟာရအားျဖင့္ရိွေသာ္
လည္း ဘယ္ျပည္မွာမ်ား ဘုရားပြင့္တယ္လို႕ ၾကားဖူးသတံုး။

ႏု - လူ႕ျပည္မွာလို႕ ၾကားဖူးပါတယ္ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲ - ဂဂၤါ ၀ါဠဳ သဲစုမက ပြင့္ေတာ္မူၾကတဲ့
ဘုရားရွင္မ်ားမွာ သစၥာေလးပါးႏွင့္သာ ပြင့္ျခင္းေၾကာင့္
လူတို႕ျပည္တြင္ သစ္ေလးပင္ဟုဆိုသည္။ ေသေစလို
ေရေအးေလာင္း ဆိုရာ၌ မဂၢင္ေရကို ဆိုလိုသည္။
ရွင္ေစလို ေရေႏြးေလာင္း ဆိုရာ၌ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊
ေမာဟေရေႏြးကို ဆိုလိုသည္။

ႏု - မထိုင္ခင္က ေျခေဆး၊ မလင္းခင္က ေရာင္နီလာ၊
မခ်က္ခင္က ထမင္း၊ မက်က္ခင္က စားၿပီးၿပီ၊ မရက္ခင္က ပုဆိုး၊
မခ်ဳပ္ခင္က ၀တ္ၿပီးၿပီ၊ ၎အေမးကို ေျဖေတာ္မူပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ေအး အဲဒါ ၀ိတက္လို႕ ေခၚတယ္။
(၀ိတက္ဆိုသည္မွာ ႀကံစည္ စဥ္းစား စိတ္ကူးယဥ္ျခင္းျဖစ္သည္။)

ႏု - ဘုရားတစ္ဆူ တစ္ဆူလွ်င္ သေခ်ၤႏွစ္ဆယ္ ကုေဋရွစ္ဆယ္
ဗိုလ္ေျခတစ္သိန္း ကၽြတ္တမ္း၀င္သြားတယ္လို႕ ၾကားဖူးပါတယ္။ က်န္ေသာသတၱ၀ါေတြဟာ ေလ်ာ့သလား မေလ်ာ့ဘူးလား ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဒကာႀကီးေမးတဲ့အတိုင္းပဲ ေလ်ာ့သလားဆုိ ေလ်ာ့တယ္၊ မေလ်ာ့ဘူးလားဆိုရင္လည္း မေလ်ာ့ဘူးေပါ့။

ႏု - ေလ်ာ့တာ ဘယ္လို၊ မေလ်ာ့တာ ဘယ္ပံုဆိုတာ သိလိုေၾကာင္းပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ေလ်ာ့တယ္ဆိုတာက ဥပမာ - ဒကာႀကီးအိမ္မွာ လူဆယ္ေယာက္ ရိွတယ္ဆိုပါေတာ့။ ငါးေယာက္ ဆင္းသြားရင္
ဆင္းသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါေလ်ာ့တာေပါ့၊ မေလ်ာ့ဘူးဆိုတာက စိတ္ ေစတသိက္ ရုပ္ နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ ပရမတၳတရား မေလ်ာ့ဘူး။

ႏု - ထင္းမရိွ ေတာသံုးေထာင္၊ ေရမရိွ ျမစ္လယ္ေခါင္၊ ႏွမ
မရိွ ေျခာက္ေယာက္ေမာင္ကို ေျဖရွင္းေတာ္မူပါဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဘုရားအစရိွေသာ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႕မွာ ကာမ၊ ရူပ၊ အရူပ ဆိုတဲ့ ေတာသံုးေထာင္ထဲတြင္ ေနျငားေသာ္လည္း ၎ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ ေလာင္စာမရိွေသာၾကာင့္ ထင္းမရိွ ေတာ
သံုးေထာင္ဟုေခၚသည္။ သတၱ၀ါတို႕၏ အာရံုအစဥ္မွာ ျမစ္ေရအလ်ဥ္ကဲ့သို႕ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနျငားေသာ္လည္း ဘုရားစေသာ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႕မွာ အာရံုယိုစီးျခင္း မရိွတာကို ေရ မရိွ ျမစ္လယ္ေခါင္ဟု ေခၚသည္။ ဘုရား စေသာ အရိယာသူေတာ္
ေကာင္းတို႕မွာ မ်က္စိ, နား, ႏွာေခါင္း, ပါးစပ္, ကာယ, မန
တံခါးေျခာက္ေပါက္ပင္ရိွေသာ္လည္း အာရံုလိုက္စားျခင္း မရိွတာကို ႏွမ မရိွ ေျခာက္ေယာက္ေမာင္လို႕ ေခၚသည္။

ႏု - အရွင္ဘုရားတို႕ ရဟန္းမ်ားမွာ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေသြး
ထြက္ေအာင္လုပ္ရံုမွ်ႏွင့္ ဒုကၠဋ္အာပတ္ တပ္သလား မတပ္ဘူးလား ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - တပ္တယ္။

ႏု - ဒါျဖင့္လွ်င္ ဘုရားလက္ထက္က ရဟန္းတစ္ပါးဟာ
မိမိလည္ပင္းကို ဓားႏွင့္လီွးၿပီး ေ၀ဒနာရႈတာနဲ႕ အရဟတၱဖိုလ္
ဆိုက္ၿပီး ပရိနိဗၺာန္ျပဳသြားတယ္လို႕ ၾကားဖူးပါတယ္။
၎ ရဟန္းဟာ အာပတ္ႏွင့္တကြ မဂ္ဖိုလ္သို႕ ဆိုက္ပါသလား ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဆိုက္တာ မွန္တယ္၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ မရိွလို႕ ဆိုက္တာ။

ႏု - ဒါျဖင့္ ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတို႕မွာ ေသြးထြက္ရံုမွ်ႏွင့္
အာပတ္သင့္တာ၊ အခုဟာက ေသြးထြက္ရံုမက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေသေတာင္ သတ္တာ ဒုကၠဋ္အာပတ္ မသင့္ေပဘူးလား ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - မသင့္ဘူး။ ဥပမာ ဒကာႀကီး ပစၥည္းမကိုင္ႏွင့္လို႕ မတားျမစ္ခင္ ဘုန္းႀကီးက ကိုင္လိုက္ရင္ ဘုန္းႀကီးမွာ အျပစ္မ်ားရိွ
မလား။

ႏု - မရိွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - တားျမစ္ၿပီးမွ ကိုင္ေတာ့ေရာ။

ႏု - အျပစ္ရိွပါတယ္ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲသည္ဥပမာအတိုင္းပဲ။ ထိုပုဂၢိဳလ္မွာ အျပစ္မရိွတာလည္း မွန္တယ္၊ မဂ္ ဖိုလ္ ဆိုက္တာလည္း မွန္တယ္။

ႏု - ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္လွပါသည္ ဘုရား။

ယင္းရဟန္းကား လူ႕ဘ၀ကို ၿငီးေငြ႕လြန္းေသာေၾကာင့္
ထြက္ေပါက္ရွာသည့္ အေနျဖင့္ ရၿပီးသား ေလာကီစ်ာန္ကို
မေလ်ာ့က်ခင္ ျမစ္ကမ္းနားသြားကာ မိမိကိုယ္ကို ဆံရိတ္ေသာ
သင္ဓုန္းဓားျဖင့္ လည္ပင္းကို လီွးျဖတ္မည္ ႀကံရြယ္စဥ္ ရဟန္းဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေစာင့္စည္းထိန္းသိမ္းလာခဲ့ေသာ မိမိ၏
စင္ၾကယ္သန္႕ရွင္းေသာ သီလကို ေတြ႕ျမင္ရေသာအခါ
အဆင့္ဆင့္ ၀မ္းသာမႈပီတိသည္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးသို႕
ပ်ံ႕ႏွံ႕ေသာ ဖရဏာပီတိအျဖစ္သို႕ ေရာက္ေလ၏။

၎ပီတိေ၀ဒနာကို ခြာ၍ ၀ိပႆနာ ရႈမွတ္ေသာအခါ
ကိေလသာကုန္ျခင္း၊ အရဟတၱမဂ္ အရဟတၱဖိုလ္သို႕ဆိုက္ျခင္း၊ အသက္ဇီ၀ိတိေျႏၵကုန္ခန္းျခင္းသည္လည္း တစ္ၿပိဳင္နက္ျဖစ္ကာ တစ္ခဏအတြင္း အလြန္လ်င္ျမန္ကာ ပရိနိဗၺာန္စံျခင္းကိစၥၿပီး
သြားေသာေၾကာင့္ သတၱ၀ါတို႕ တစ္ဘ၀မွတစ္ဘ၀သို႕ကူးေျပာင္း
တိုင္း ျဖစ္ရာဘံုဘ၀ကို စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေလ့ရိွေသာ မာရ္နတ္
သည္ပင္ မ်က္စိလည္သြားသည္ဟူ၏။

ထုိမာရ္နတ္ကား (၃၁)ဘံုအတြင္း ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ ေရာက္သြားလွ်င္ သူ႕ပိုင္နက္အတြင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေက်နပ္ေနေလ့ ရိွသတဲ့။ မာရ္နတ္ ရွာေဖြေနေၾကာင္းသိေသာ ဘုရားရွင္က ‘ဟယ္ - မာရ္နတ္၊ သင္က ငါဘုရားတပည့္ကို အထင္ေသးသကိုး၊ သင္မေက်နပ္လို႕ (၃၁)ဘံု အတြင္း ႀကိဳက္သေလာက္ရွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေတြ႕မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့သားေတာ္ ေဂါဓိကရဟန္းဟာ နိဗၺာန္၀င္သြားၿပီ’
ဆိုေတာ့မွ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႕ သူ႕ေနရာနတ္ျပည္ကို ျပန္သြားသတဲ့။
(စကားခ်ပ္-ေဂါဓိကေတၳရ၀တၳဳ၊ ဓမၼပဒ)

ႏု - တစ္ခုေလာက္ေလွ်ာက္ပါရေစ၊ သုတ္မဟာ၀ါပါဠိေတာ္မဟာ
နိဗၺာနသုတ္ထဲမွာ ဘုရား၏ ဓာတ္ေတာ္ေ၀ခန္း ေတြ႕ပါတယ္။ ၎သုတ္ကိုပင္ ဘုရားေဟာလို႕ဆိုပါတယ္။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ဘုရားပရိနိဗၺာန္မျပဳမီက ေ၀ခဲ့ပါသလား သို႕တည္းမဟုတ္ ဘယ္သူေ၀ခဲ့သတံုး ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဧ၀ံ ေမ သုတံကို ဘယ္သူေဟာသတံုး။

ႏု - ေက်နပ္လွပါ၏ ဘုရား။ နိဗၺာန္၏ အေၾကာင္းကို အမိန္႕ရိွေတာ္မူပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - နိဗၺာန္အေၾကာင္း သိခ်င္သလား၊ သိခ်င္လွ်င္
ဘင္ စြန္း ျမင္ေအာင္ၾကည့္က သိလိမ့္မည္။

ႏု - ဘယ္လို ဘင္စြန္း ဘယ္လိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ရမွာတံုး ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ေယာဂီပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္သည္ မိမိ ခႏၶာကိုယ္ကို သတိႏွင့္ သံုးသပ္လ်က္ သမာဓိ အားေကာင္းလာေသာ္ စိတ္, ေစတသိက္, ရုပ္ ဆိုတဲ့ တရားသံုးပါးကို ပိုင္းပိုင္းျခားျခား ျမင္ေသာ
အခါ ဒီဒုကၡႀကီးဟာ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲလို႕ စိစစ္လိုက္ေတာ့
လုပ္ေပးတတ္တဲ့ ေလာဘဆိုတဲ့ သမုဒယကို ျမင္ေတာ့ မဂ္က
အႏုသယကို ပယ္သတ္လိုက္တာႏွင့္ ဥပါဒ္ ဌီ ဘင္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး ျပတ္တာကို ဘင္စြန္းဟု ေခၚတယ္။ အဲဒီဘင္စြန္းကို ေျပာတာ။

ႏု - မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ထိေတာ့ သိတယ္လို႕ ေျပာတယ္။ သိတယ္ဆိုတာ သူခ်ည္းပဲ သိတာလား သို႕မဟုတ္ သူတကာ
(အျခားတရား)ႏွင့္ ေရာစပ္မွ သိတာလား ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ေရာစပ္မွ သိတယ္။

ႏု - ေရာစပ္သူ ထည့္ေပးပါဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ေ၀ဒနာ, သညာ, ၀ိညာဏ္ ထိုသံုးခ်က္ စုမွ
သိမႈျဖစ္တယ္။

ႏု - စုေပးသူမ်ားရိွရင္ ထည့္ေပးပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ထိုသံုးခ်က္ကို သခၤါရက ေျမ, ေရ, ေလ, မီး
ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို တံခါးမွာ စုေပးေတာ့ သိျခင္း မွတ္ျခင္း
ခံစားျခင္း ျဖစ္ေပၚလာသည္ကို သိမႈျဖစ္တယ္(သိတယ္)လို႕
ေခၚတယ္။

ႏု - တစ္ေထာင့္ငါးရာတည္းဟူေသာ ကိေလသာဟာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးတြင္ ဘယ္ေနရာမွာ ကိန္းပါသတံုး ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - သိခ်င္သလား၊ သိခ်င္ရင္ ဇာတိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္၊ ဇာတိ ကိန္းတယ္။

ႏု - ဘယ္လို ဇာတိ ဘယ္လို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရမွာတံုး ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ေျမ, ေရ, ေလ, မီး ဓာတ္ႀကီးေလးပါးရိွတယ္မ
ဟုတ္လား၊ ၎ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးကို သခၤါရက ျပဳျပင္ေပးေတာ့
သိမႈ မွတ္မႈ ခံစားမႈ ျဖစ္ေပၚ၍လာတယ္။ အဲဒါ ဇာတိပဲ။ အဲဒီဇာတိ
ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္က သိလိမ့္မယ္။

ႏု - ရဟန္းမ်ား၌ သိအပ္ေသာ တရား ငါးပါးကို အမိန္႕ရိွေတာ္မူပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - (၁) အလိုရိွျခင္း၊ (၂) က်က္စားျခင္း၊
(၃) ေထာက္တည္ျခင္း၊ (၄) ႏွလံုးသြင္းျခင္း၊ (၅) ၿပီးဆံုးျခင္း၊
အလိုရိွတာက ဘာကို အလိုရိွတာတံုးဆိုရင္ သုခခ်မ္းသာကို
အလိုရိွတယ္။ ပညာကို က်က္စားတယ္။ သီလ, သမာဓိ, ပညာကို ေထာက္တည္တယ္။ ေၾကာင့္က်မႈ ေတာင့္တမႈကင္းတာကို ႏွလံုး
သြင္းတယ္။ နိဗၺာန္ကို ၿပီးဆံုးတယ္။ အဲဒါ ရဟန္းမ်ား၌ သိအပ္ေသာတရား ငါးပါးပဲ။

စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမွ ဦးႏုအတြက္ပ႒ာန္းတရားေတာ္
------------------------------------------------------
[ဆရာေတာ္] - ဒကာႀကီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေနစဥ္အခါက
ျမင္းၿခံဂူေက်ာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးက၀ိ ရိွတယ္လို႕ မၾကားဘူးလား။

ႏု - ၾကားပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ ဟိတ္ခတ္တာ။ ေဟတုပစၥေယာ လို႕ ေခၚ
တယ္။ ၎ေနာက္ သြားဦးမွပါေလလို႕ အာရံုက မဆန္႕ဘူးလား။

ႏု - ဆန္႕ပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒီ အာရံုဆန္႕တာကို အာရမၼဏပစၥေယာလို႕
ေခၚတယ္။ ေနာက္တစ္ဖန္ အိမ္မွာ က်ီးစားစား ေခြးစားစား
ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ေျခရင္းသို႕ မေရာက္ ေရာက္ေအာင္ သြားဦးမွ
ပဲလို႕ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို အာရံုကဆဲြလာ၍ အခု ဘုန္းႀကီး ေျခေတာ္
ရင္းသို႕ ေရာက္တာတာဟာ ဒကာႀကီး လာခ်င္လို႕လာတာမဟုတ္ဘူး။ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို အာရံုက အဓိပတိတပ္၍ ဆဲြလာျခင္း
ေၾကာင့္ အဓိပတိပစၥေယာလို႕ ေခၚတယ္။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လာရတာလဲ ဆိုရင္ ေရွးက
ဘုန္းႀကီးႏွင့္ေတြ႕ခဲ့ရဖူးလို႕ ခု ေတြ႕ခ်င္တယ္၊ ခု ေတြ႕ခ်င္လို႕ ေတြ႕ရျပန္တယ္၊ ေနာင္ကိုလည္း ေတြ႕ေလဦးမယ္။ ဒကာႀကီး ၀က္သားမ်ား စားဖူးသလား။

ႏု - စားဖူးပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲ ေရွးက ၀က္သားကို စားခဲ့ဖူးလို႕ ခု စားခ်င္တယ္။ ခု စားခ်င္လို႕ စားရျပန္တယ္၊ ေနာက္ကိုလည္း စားရေလဦးမယ္။ ေခြးသားေရာ စားဖူးပါသလား။

ႏု - မစားဖူးပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲ ေရွးက ေခြးသားမစားဖူးလို႕ ခု မစားခ်င္ဘူး၊
ခု မစားခ်င္လို႕ ခု မစားဘူး၊ ေနာက္ကိုလည္း စားရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေရွးက ဒီတရားမ်ိဳးကို နာခဲ့ရဖူးလို႕ ခု နာခ်င္တယ္။ ခု နာခ်င္လို႕ နာရျပန္တယ္၊ ေနာင္ကိုလည္း နာရေလဦးမယ္။ အနႏၱရ၊ သမနႏၱရ၊ သဟာဇာတ၊ အညမညပစၥည္း ဆက္မသြားဘူးလား။

ႏု - သြားပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဘုန္းႀကီး၏ေျခရင္းေရာက္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးက ေရွးဦးစြာ ဘုရားကန္ေတာ့၊ ေမတၱာပို႕၊ အမွ်ေ၀၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ဘုရားလွဴ၊ ႏွာသီးဖ်ားမွာ စိတ္ကိုထား၊ ေလတိုးထိေတာ့ သိလိမ့္မယ္။
သိတဲ့ အေပၚ သတိထားရမယ္ေျပာေတာ့ နိႆယပစၥေယာ၊ ဥပနိႆယပစၥေယာလို႕ေခၚတယ္။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အားထုတ္ဆဲ အခိုက္အတန္႕မွာ မ်က္စိကေတာ့ ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္ ၾကည့္ေသးရဲ႕လား။

ႏု - မၾကည့္ပါဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - နားကေကာ ဟိုေထာင္သည္ေထာင္ ေထာင္ေသးရဲ႕လား။

ႏု - မေထာင္ပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ႏွာေခါင္းကေကာ ဟိုရွဴသည္ရွဴ ရွဴေသးရဲ႕လား။

ႏု - မရွဴပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ပါးစပ္ကေကာ ဟိုစားခ်င္ သည္စားခ်င္ ရိွေသးရဲ႕လား။

ႏု - မရွိပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကေကာ ဟိုသြားခ်င္ သည္သြားခ်င္ ရိွေသးရဲ႕လား။

ႏု - မရိွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] -အဲဒီေတာ့ စကၡဳ, ေသာတ, ဃာန, ဇိ၀ွာ, ကာယဆိုတဲ့ ဣေျႏၵငါးပါး မလံုဘူးလား။

ႏု - လံုပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ ဣျႏိၵယပစၥေယာလို႕ ေခၚတယ္ကဲြ႕။
မိမိႏွာသီးဖ်ားမွာ ေလတိုးထိတာကို သတိႏွင့္သံုးသပ္ပါမ်ားေသာ္
စ်ာန္သတၱိ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ကိေလသာေတြ
ေလာင္ကၽြမ္းသြားတာကို စ်ာန္လို႕ ေခၚတယ္ကဲြ႕၊ အဲဒါ
စ်ာနပစၥေယာပဲ။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ဘုန္းႀကီးက ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ပူမွန္းသိတဲ့အခါ၊
ေအးမွန္းသိတဲ့ အခါမ်ိဳးက်ေတာ့ ပူမႈႏွင့္သိမွတ္မႈ၊ ေအးမႈႏွင့္ သိမွတ္မႈေတြ ခ်ဳပ္သြားလိမ့္မယ္။ အဲဒါ မဂ္ခရီးေရာက္ျခင္းေၾကာင့္
မဂၢပစၥေယာလို႕ေခၚတယ္။

ႏု - မွန္လွပါ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - ၎မဂ္ခရီးကို သြားပါမ်ား၍ သမာဓိအားေကာင္းလာေသာ္ ျဖစ္ျခင္း ခ်ဳပ္ျခင္းကိုသိေသာ ဉာဏ္အျမင္ရင့္သန္လာ
ျခင္းေၾကာင့္ မရိွတာကိုလည္း ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ ရိွတာကိုလည္း ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ မရိွတာက ငါ့ေျခ, ငါ့လက္, ငါ့ေခါင္း၊ ရိွတာက စိတ္, ေစတသိက္, ရုပ္, နိဗၺာန္ ပရမတၳတရားပဲ။

ကင္းတာကိုလည္း ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ မကင္းတာကိုလည္း
ေက်းဇူးျပဳလိမ့္မယ္၊ မကင္းတာက သခၤတဓာတ္၊ ကင္းတာက အသခၤတဓာတ္ မဟုတ္လား။

ႏု - ဟုတ္ပါ၏ ဘုရား။

[ဆရာေတာ္] - အဲဒါ အတၳိပစၥေယာ၊ နတၳိပစၥေယာ၊ ၀ိဂတပစၥေယာ၊ အ၀ိဂတပစၥေယာလို႕ ေခၚတယ္။

မွတ္ခ်က္ - ဤေနရာမွစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦႏုႏွင့္
စြန္းလြန္းဆရာေတာ္တို႕ ၀ိပႆနာအေၾကာင္း၊ ၀ိနည္းအေၾကာင္း၊ အဘိဓမၼာသေဘာတရားမ်ား ေဆြးေႏြးခန္း ၿပီးဆံုးပါၿပီ။

ခ်မ္းသာပါေစ၊ ၿငိမ္းေအးပါေစ၊ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ
လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ
ညီညီတင္

{{{ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ေမလ၊ အတဲြ (၁၆) အမွတ္(၅) အပၸမာဒ
ဓမၼရသမဂၢဇင္း }}}
Dhamma Wizaya မွဓမၼဒါနမွ်ေဝပါသည္။